28/3/19

PRATO DO MES DE MARZO NO TABOLEIRO DA LINGUA

No Taboleiro da Lingua xa o BO PROVEITO conta cunha nova proposta culinaria, elaborada para este mes de Marzo por 1º de Primaria: Polbo con Cachelos.

A proposta non pode ser máis popular e rica, pois o noso polbo gústalle a todo o mundo. A presentación en plastilina, é moi axeitada  e cáseque podemos ulir o  ben que arrecende este prato que podemos xantar en calquera época do ano

Parabéns e Bo Proveito!!



oveito !!! 

24/3/19

DÍA DA POESÍA E DO TEATRO 2019

O 21 de marzo, celébrase o Día da Poesía. De acordo coa decisión da UNESCO, o principal obxectivo desta acción é apoiar a diversidade lingüística a través da expresión poética e dar a oportunidade ás linguas ameazadas de ser un vehículo de comunicación artística nas súas comunidades respectivas.

O alumnado de 6º B e 5º A recitou versos de Rosalía de Castro, de Manuel María, Paula Carballeira e Edita Nogueira. Escolléronos  ademais de pola súa beleza pola súa temática, a alimentación, dentro do PDI deste curso. 
O 27 de marzo festéxase o Día Mundial do Teatro e os nenos e nenas de 5ºA presentaron "A revolución das verduras" e o alumnado de 6ºA  "Farsa e xustixa do correxidor".
Nestes vídeos podedes lembrar as súas actuacións:

CONVOCATORIA XI CERTAME DE POESÍA COUCEIRO FREIJOMIL 2019

XI Certame de Poesía  CEIP “Couceiro Freijomil”, convocada polo Equipo de Biblioteca. A Temática das poesías a  presentar neste certame é: A ALIMENTACIÓN.
 Escoitaremos as poesías finalistas no Festival das Letras Galegas e Güino terá agasallos para todas elas.
Para ir "abrindo boca" podedes coller libros da selección que está no moble da entrada da nosa biblioteca. Lembrade que as poesías deberanse elaborar nas aulas e presentaranse antes do 10 de maio na biblioteca.
Moito ánimo!!! Seguro que este ano teremos versos ben apetitosos!


7/3/19

ENTROIDO 2019

O Entroido é unha festa que ten unha orixe moi antiga e recolle aspectos da cultura dos celtas e das antigas festas do comezo de ano e do fin do inverno.
 En Galicia O Entroido, tamén chamado Antroido ou Introido, é unha celebración de longa tradición popular e no noso centro traballamos para que non se perdan as nosas tradicións, preparando bailes, disfraces e cantigas, nunha colaboración familia-colexio, que podedes ver de seguido

 

O ENTERRO  DA SARDIÑA
 Este ritual do Entroido non naceu en Galicia, senón que veu importado de Madrid, a
onde no reinado do monarca borbónico Carlos III, procedente dalgún porto do norte de
España, chegou un cargamento de sardiñas en mal estado, polo que as autoridades competentes,
malia as condicións de pobreza da poboación, acordaron enterralas na «Casa de Campo».
O pobo, aínda que ao comezo protestou e provocou algúns incidentes, logo participou
cun tono burlesco e sarcástico en dito enterro, que sería recordado anualmente.
A QUEIMA DO MECO
Polo xeral un meco é sempre un personaxe que representa un bébedo, lacazán e lambón que soe ter debilidade pola comida e os cartos. 
A primeira mención que se ten en Galicia do meco, faina o Pai Sarmiento no século XVIII. Cóntase que a súa orixe estaría na localidade do Grove. Alí vivira un home que tiña unha longa fama de vividor, bebedor e mullereiro. Dise que pola súa actitude foron os propios habitantes da vila que chegado o día de entroido, fartos dos seus abusos, collérono e aforcárono, pendurándoo dunha figueira. Cando as autoridades pescudaron polo autor do crime, as xentes da vila, un por un, autoinculpáranse do crime. Gracias a isto ninguén puido ser acusado.
"XA MORREU"
Tamén nós representamos cada ano a queima do "Finado" e choramos pola súa perda cantando o "Xa morreu", típico de Pontedeume e senón mirade.
-Xa morreu!
Xa morreu!
dunha enchente que comeu.
Non chorar!
Non chorar!
que o vamos enterrar.
-Este Antroido que aquí vai
éche un valiente animal,
en vez de ir en automóbil.
vaiche dentro dun tabal.
-Ai la, la, la, la.
Ai la.
Ai la, la, la, la.
Ai la.
Ai la, la, la, la.
Ai la, la, la, la.
-Subeu polos Espenedos
e baixou polo Escorial.
E chegou a Pontedeume

o martes de carnaval

A música do "Xa morreu", non se sabe de quen é e xa hai constancia de que se cantara en 1910 en castelán tamén con esta letra.
O "tabal", ao que fai mención a canción, é unha caixa onde se acomodan as mariquitas, ás sardiñas salgadas, tan típicas da nosa vila.